Gözümü açtığımda saat 11'di.
Çıktım dışarı yürüdüm, ne valizimi yerleştirmişim ne bir şey..
Açım..
Cumartesi günü her yer kapalı. Ve hala param yok. Türkleri buldum şansıma, para çevirdiler eksik olmasınlar.. Zaten ondan başka da görmedim onları :D
Gittim markete kafam on milyon.. Aç beyinle düşünemiyor insan, bu bu kadar paraysa bu niye bu kadar fazla, bira niye bu kadar ucuz. Kafada kur hesabı yapmaya çalışıp bin bir şey düşünürken sikerler dedim. İki ekmek peynir, bir tane de domates bi de sallama aldım çıktım.
Türk kafası oh mis.. Kettle ile bardak getirmişim memleketten oooh içtim çayımı mis gibi.
Geri dönerken yurda gördüm mü miss gibi üstü çıplak bebeler, hem de erkek, hem de koridorda hem de yakışıklılar oyşş!
Kapıyı açık bırakıp temizlik yapıyorum ayağına sağdan soldan geçen bebeleri izliyorum. İki üç bebe gelip welcome neyin dediler. Welcome cağnım edasıyla süzüldüm :) Karşımdaki oda açıldı ve afet bi eleman gördüm ki ühüüü.. (Bebenin sevgilisi varmış)
Haykırışlar içindeyim içten içe, dedim lan cennete mi düştüm ben!?
Olayın verdiği duygusal hazla sızıp kalmam da cabası.
